آرمان فیاض، فیلمساز و کارگردان معتقد است که یک ژانر نباید آنقدر گسترده باشد که بتوان یک شخصیت را خلق کرد و می توان روی آن در فیلم کوتاه تمرکز کرد.
به گزارش «صراحت نیوز»، این کارگردان و کارگردان درباره شرایط فیلمبرداری در یک فیلم کوتاه و تفاوت آن با یک فیلم بلند صحبت کردند. چون یک فیلم کوتاه مخاطب خاص خودش را دارد و قطعا حرفه ای تر است، مکان ها و جشنواره هایی که فیلم کوتاه می بینید با مکان هایی که فیلم های بلند می بینید متفاوت است. بنابراین، در حالی که این دو حوزه در جزئیات متفاوت هستند، در جزئیات ساختاری نیز متفاوت هستند.
وی در ادامه افزود: فیلم کوتاه محصول خلاقانه و هنری نامیده می شود. محصولاتی که نیازی به بازگشت سرمایه ندارند معمولا توسط فیلمسازان با سرمایه خود یا با کمک سرمایه گذارانی ساخته می شوند که از همان ابتدا می دانند که بازگشت سرمایه وجود ندارد. این ویژگی تمامی امور این حوزه را زیر چتر خود می آورد. یک فیلم در هنرمندانه ترین حالت خود به مخاطبان خود فکر می کند و برای جشنواره هایی که ممکن است در آن شرکت کند برنامه ریزی می کند و حتی در مورد شرایط پخش آن. این چیزی است که در فیلم های کوتاه اتفاق نمی افتد.
فیاض افزود: به دلیل همین تفاوتها، اصطلاحات فنی این دو حوزه مانند تصویربرداری، تدوین و اساساً ارزش بصری یک فیلم کوتاه با یک فیلم بلند متفاوت است و همه چیز را زیر نظر خودشان میگذارند.
این کارگردان و تهیه کننده فیلم کوتاه تاکید کرد: در همه جای دنیا فیلم کوتاه مخاطب خاص خود را دارد و مخاطب گسترده ای ندارد. به همین دلیل نمایش فیلم های کوتاه در سراسر دنیا برگزار می شود. البته در بین سینماگران، بازیگران سینمای بلند علاقه چندانی به حضور در رویدادهای مرتبط با فیلم کوتاه ندارند و دلایل خود را دارند. چنین شرایطی در همه جای دنیا وجود دارد اما در کشورهای دیگر رویدادهای مربوط به فیلم کوتاه با جدیت و گستردگی بیشتری برگزار می شود.
وی تاکید کرد: قبول ندارم که مخاطب فیلم کوتاه در ایران کمرنگ شود. فکر می کنم به دلیل ماهیت انجمن فیلم جوانان که بالغ بر 80 نماینده در سراسر کشور دارد، فضای زیادی برای فیلمسازان جوان علاقه مندی که فیلم کوتاه دارند، وجود دارد. این جشنواره فیلم کوتاه در تهران هر ساله تعداد زیادی بازدید کننده و مخاطب خاص را به خود جذب می کند که بیشتر آنها خود فیلمسازان هستند. از این منظر ما جزو معدود کشورهایی هستیم که به فیلم کوتاه اهمیت زیادی می دهیم و فعالان زیادی در این زمینه داریم.
فیاض گفت: مشکل اصلی در این مورد مشکل مالی است. سرمایه ای که برای یک فیلم کوتاه در نظر گرفته می شود اصلا قابل مقایسه با پایتخت فیلم کوتاه در یک کشور اروپایی نیست. بنابراین وقتی یک کارگردان با محدودیت های مالی مواجه می شود، مسئولیت کارهایی را که فکر می کند خودش می تواند برای مدیریت بهتر امور مالی پروژه اش انجام دهد، بر عهده می گیرد.
وی افزود: مشکل دیگری هم وجود دارد و آن خطا در دسته «نویسنده فیلم» است. این اشتباهی است که در فیلمهای بلند و کوتاه وجود دارد و رایجترین تصور این است که فیلم یک نویسنده، یعنی فیلمی که خود کارگردان برای آن مینویسد، ویرایش میکند و خودش فیلمبرداری میکند، تا نتیجه یک فیلم مولف. ! این نظر اشتباه است. شما می توانید در یک دنیای دوستانه همکاری کنید، اگر بازیگران مناسب را انتخاب کنید، هنوز هم می توانید کارگردان باشید.
این فیلمساز برنده جشنواره فیلم فجرای سال گذشته نیز گفت: اخیرا یک جشنواره آمریکایی را کشف کردم و فیلم های او را تماشا می کنم. تا اینجا فکر میکردم آن ژانر در یک فیلم کوتاه خیلی مهم نیست، چون احساس میکردم زمان ارائه یک فیلم کوتاه محدود است، در حالی که ژانر برای ساخت یک سکانس زمان زیادی میبرد. احساس می کنم این دو مقوله را نمی توان با هم ادغام کرد، اما در این جشنواره معتبر آمریکایی، فیلم های زیادی را بر اساس ژانرهای مختلف دیده ام که موفق بوده اند. از این منظر فکر می کنم شاید امروز ما اشتباه کردیم. هنوز فیلم کوتاه ژانر موفقی در سینمای ایران ندیده ام، اما فکر می کنم در دنیا تلاش هایی در این زمینه صورت گرفته که از نظر یک فیلم خوب موفق بوده است.
انتهای پیام