دستورات ساده و مرکب در برنامه‌نویسی
در دنیای برنامه‌نویسی، دستورات به عنوان بلوک‌های سازنده اصلی هر برنامه عمل می‌کنند. این دستورات به دو دسته کلی ساده و مرکب تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.
دستورات ساده
دستورات ساده معمولاً شامل یک عبارت یا فراخوانی تابع هستند که با یک سمیکالن (;) به پایان می‌رسند. نمونه‌هایی از این دستورات شامل:
- تخصیص مقدار به متغیرها
- فراخوانی توابع
- دستورات بازگشت (return)
- دستورات ورودی/خروجی
| زبان برنامه‌نویسی |
مثال دستور ساده |
| C |
x = 5; |
| Python |
print("Hello") |
دستورات ساده معمولاً در یک خط اجرا می‌شوند و نیازی به بلوک‌های کد ندارند. برای اطلاعات بیشتر درباره دستورات در زبان C می‌توانید اینجا را بررسی کنید.
دستورات مرکب
دستورات مرکب از ترکیب چند دستور ساده تشکیل می‌شوند و معمولاً در داخل آکولاد {} قرار می‌گیرند. این دستورات شامل:
- دستورات شرطی (if/else)
- حلقه‌ها (for/while)
- بلوک‌های تابع
- ساختارهای try-catch
مثال: در زبان C، یک دستور if مرکب به این شکل است:
if (x > 10) {
printf("بزرگتر از 10");
x = 0;
}
تفاوت‌های کلیدی
| ویژگی |
دستورات ساده |
دستورات مرکب |
| پیچیدگی |
ساده و تک خطی |
چند خطی و پیچیده |
| حوزه اجرا |
بدون محدوده خاص |
در محدوده آکولادها |
| کنترل جریان |
ندارد |
دارد |
درک تفاوت بین دستورات ساده و مرکب برای نوشتن کدهای خوانا و کارآمد ضروری است. همانطور که در این منبع توضیح داده شده، ترکیب مناسب این دستورات می‌تواند به ساختاردهی بهتر برنامه کمک کند.
